عادتم داده خیال تو که یادم باشد

یاد من هم نکنی باز به یادت باشم

یادمان باشد اگر باران گرفت

چتری از احساس نیلوفر شویم

گاهی هم به احترام یک غروب

 زیر باران نوازش تر شویم

یک دل عاشق اگر روزی شکست

ما همه در رنج او پرپر شویم

خدایا مرا ببخش به خاطر تمام درهایی که کوبیدم و خانه تو نبود

عشق یعنی اشک توبه در قنوت / خواندنش با نام غفار الذنوب

عشق یعنی چشمها هم در رکوع / شرمگین از نام ستار العیوب

عشق یعنی سر سجود و دل سجود / ذکر یارب یارب از عمق وجود

ظهر شیطان را دیدم. نشسته بر بساط صبحانه و آرام لقمه برمیداشت. گفتم: ظهر شده، هنوز بساط کار خود را پهن نکرده ای؟ بنی آدم نصف روز خود را بی تو گذرانده اند... شیطان گفت: خود را بازنشسته کرده ام. پیش از موعد! گفتم: به راه عدل و انصاف بازگشته ای یا سنگ بندگی خدا به سینه می زنی؟ گفت: من دیگر آن شیطان توانای سابق نیستم. دیدم انسانها، آنچه را من شبانه به ده ها وسوسه پنهانی انجام میدادم، روزانه به صدها دسیسه آشکارا انجام میدهند. اینان را به شیطان چه نیاز است؟